Roustrarìo(-peludo)
Rostraria pubescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Koelérie du littoral.
Descripcioun :Planto que trachis dins la sablo en ribo de mar. Se destrìo de sa cousino Rostraria cristata, proun coumuno, emé si glumo de memo loungour e subretout proun peludo. La lemma porto uno arèsto de 0,5 à 1,3 mm mai que sort pas. Coumpara emé la roustrarìo-à-cresto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rostraria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rostraria pubescens (Lam.) Trin., 1820
(= Rostraria litorea (All.) Holub, 1974 )
Pin(-de-mountagno)
Pinus mugo subsp. mugo
Pinaceae
Noms en français : Pin de montagne, Pin couché.
Descripcioun :Lou pin-de-mountagno, Pinus mugo subsp. mugo, rebalo au sòu e fai raramen mai de 2 m d'aut. Trachis dins quàuqui relarg secarous dis Aup Marino e dis Autis Aup souvènt sus li cresten. Se destrìo dóu pin-à-crouchet que justamen lis escaumo an quàsi ges de crouchet.
Usanço :Li jóuini brout podon servi à faire de sirop e d'aigardent. Lou cor dóu bos servié à passa tèms de faire de tié (vèire à Pin-gavot) pèr s'esclara.
Port : Aubre
Taio : 0,3 à 2 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pinus
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Roucaio
- Champino
- Pelouso
- Esboudèu
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Pinus mugo subsp. mugo Turra, 1764